بی قرار وصل (فصل سوم)

این تنِ زار و نحیف وبیقرار 
گوش می داد بر سخن‌های نگار

≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

 گفت رازِ بودنم دریافتم 
نرد عشقم را به تو من باختم

≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

 حاليا دارم سوالی جانِ من
از چه اين منوال شد، احوال من؟

≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

من که دارم آرزوی وصل یار
با تو آیم با بدن سوی نگار!؟

≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

 از چه اکنون این چنین پژمرده‌ام
بال وپر هیچ ازتنم افسرده‌ام

≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

 گفت حقِ تن نکردی چون ادا
خورده ای ازهرچه خواستی ازغذا

≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

 چربُ شیرین با حساب و بی حساب
وقت خواب در يقظه و در يقظه خواب

≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

در نشستن راه رفتی تُند رو
وقت رفتن هم نشستن دَاب تو

≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

 تو نکردی کار با اعضایِ خود
تنبلی کردی تو در افعال خود

≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

 شب شِمردی روز و روزت را چو شب
غرق در امیال تن لب تا به لب

≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

 نی نظر کردی زمین را نِی سماء
بل نظر کردی فقط در زیر پا

≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

 هر چه مِیلت خواست دادی تو جواب
فکرنکردی لابدی ازاین جواب

                                                ادامه دارد...



نظرات کاربران

//